2019-05-06 15:57

Verhalen vertellen is de oudste vorm van leren. Dit verhaal begon in 2011. Mijn vrouw – ze werkt bij een uitgeverij – stuurde een uitnodiging door voor een boekpresentatie over pelgrimeren. Tijdens die presentatie realiseerde ik me dat ik al heel lang een keer naar Santiago wilde lopen. Maar drie maanden weg betekende geen inkomsten en dat was geen optie. Daarnaast wilde ik niet drie maanden weg zijn van huis. Maar het avontuur riep mij...

OKTOBER 2013: Nu ben ik sinds vier weken terug van mijn Talententocht, de pelgrimsroute vanaf Sevilla richting Santiago, die ik samen met vier deelnemers heb afgelegd. We hebben 185 km gelopen. Naast de dagen waarin we wel met elkaar praatten, liepen we ook drie dagen in stilte. Iedereen had een persoonlijke 'loopvraag'. Die van mij luidde: Hoe kan ik beter voor mezelf zorgen?
Als hulpmiddel om deze vraag te beantwoorden, gebruiken we het model 'De reis van de held'. Dit model was ook de rode draad van de acht dagen durende ontwikkelingstocht. In veel organisaties zoeken mensen een manier om meer ondernemend gedrag te vertonen en het avontuur op te zoeken. Misschien dat dit verhaal hierbij helpt.

DE REIS VAN DE HELD

'De reis van de held' is een model dat is beschreven door Joseph Campbell, een hoogleraar in de mythologie en schrijver. In de periode voor de tweede wereldoorlog heeft hij vijf jaar lang alle verhalen, sprookjes en mythes gelezen, en hij ontdekte dat elk verhaal een ritme heeft. Dit ritme noemt Campbell de monomythe. De logische stappen van de reis van de held zijn in werkelijkheid de stappen om tot ontwikkeling te komen. In Hollywood maakt men dankbaar gebruik van de monomythe: in veel films zie je het verhaalschema terug.

DE TALENTENTOCHT 2013 EN DE REIS VAN DE HELD

Elke dag begon ik met een van de 8 stappen van de reis van de held.

Stap 1: Oproep tot avontuur
De vragen die hierbij horen zijn: Wat roept jou tot leven? Wat is je roeping? Sta je open om deze roeping te horen en durf je er ook gehoor aan te geven? In andere woorden: Waarom wil jij zo graag deze tocht lopen, Lennert? Mijn antwoord is dat deze pelgrimstocht staat voor het nastreven van mijn verlangen om puur en echt te leven: mijn dromen nastreven en niet mezelf aanpassen en wegcijferen. Bijna automatisch raakt dit stap 2, die gaat over lef.

Stap 2: Welke oude macht moet je overwinnen?
In mijn geval was dit, heel klassiek: Wat zullen ze wel niet denken? Vinden ze mij dan niet te zweverig? Dit is dan ook een test of je bereid bent te veranderen. Als je dit bent, volgt automatisch de volgende stap.

Stap 3: Wie zijn je bondgenoten en wie zijn je mentoren?
En richt jij je ook op deze mensen of omring jij je (onbewust) met mensen die je eigenlijk niet steunen? In Spanje kregen wij regelmatig uit onverwachte hoek steun van bondgenoten, zoals de oude man die iedereen een sinaasappel gaf en ons een 'bon camino' wenste, recht uit het hart. En toen we een keer bij een beekje stonden dat te diep was om doorheen te lopen, bood de boer van de naast gelegen boerderij uit zichzelf aan om de trekker te pakken en ons door de beek naar de overkant te rijden. In deze fase leert de held en weet hij zich gesteund door anderen. En dat is hard nodig, want in de volgende stappen wordt de held regelmatig getest.

Stap 4-7: Afdaling naar de onderwereld
In stap 4 tot en met 7 daalt de held af in de onderwereld. De onderwereld staat symbool voor het onbekende gebied in hemzelf. De held komt zijn oude slechte gewoonten, verslavingen en overtuigingen tegen die hem bang, onzeker en klein maken. In deze fase wordt het donker, en juist dat is nodig om te ontdekken welk lichtpunt hem kracht geeft. In deze fase ontdekt de held zijn ware kracht en talenten. Niet meer om perfect te willen zijn, maar om heel te zijn. Hij accepteert zichzelf, ook zijn beperkingen.

Stap 8: Meester zijn van twee werelden
In de laatste stap vindt de held manieren om zijn verkregen inzichten in de onderwereld toe te passen in zijn dagelijkse leven en werk (bovenwereld).

Heeft de talententocht een antwoord opgeleverd op mijn loopvraag Hoe kan ik beter voor mezelf zorgen? Jazeker! Mijn ontdekking was dat ik vaak bezig ben om dingen te controleren die eigenlijk helemaal niet te beheersen zijn, zoals de mening van anderen over wat ik doe. Dit kost mij onnodig veel energie. Door me hiervan bewust te zijn, hoef ik minder energie te steken in zaken die ik toch niet kan controlen. Daardoor put ik mezelf minder uit en zorg ik beter voor mezelf.
Dit inzicht neem ik nu ook mee in mijn dagelijks bestaan. Ik ben toe aan mijn volgende avontuur!

Tekst: Lennert Böhmer